Pediatria

Osteopatia w leczeniu urazu stawu skokowego

Z urazami stawu skokowego spotykamy się bardzo często w pracy fizjoterapeutycznej i osteopatycznej. Jakie mamy możliwości w rehabilitacji skręcenia kostki i co jest istotne w badaniu?

👉 Na co zwrócić uwagę u pacjentów ze skręceniem kostki?

Urazy skrętne mogą wiązać się z różnymi konsekwencjami. Zawsze więc warto mieć na uwadze stopień skręcenia stawu.

Ważne jest, aby umieć ocenić objawy alarmowe, które powinny skłonić do konsultacji lekarskiej i wykonania dodatkowych badań. Do objawów, które powinny zaniepokoić, należą:

🔷 zniekształcenie obrysów stawu

🔷 objawy niestabilności stawu

🔷 rozległy krwiak w miejscu urazu

🔷 brak możliwości obciążenia kończyny

🔷 znaczny obrzęk okolicy stawu

🔷 silny ból miejsca urazowego i okolicy

🔷 objawy ogólnoustrojowe (przyspieszone tętno, spadek ciśnienia, bladość skóry).

Objawy te mogą świadczyć o złamaniu stawu skokowego, przy którym konieczna jest interwencja lekarska. Specjalista będzie miał możliwość zrobienia dodatkowych badań, które pomogą potwierdzić lub wykluczyć zwichnięcie stawu, poważne uszkodzenia więzadła, złamanie przezkostkowe lub złamanie awulsyjne.

👉 Nawykowe skręcenia kostki

Gdy w naszym gabinecie pojawia się pacjent z tendencją do nawykowych skręceń, warto zastanowić się nad możliwymi przyczynami takiego stanu. Dobrze jest zadać pytanie o poprzednie urazy, o to, czy fizjoterapia pourazowa była wtedy w pełni zakończona. Następnie korzystnie jest spojrzeć holistycznie na ten problem i ułożyć plan terapii uwzględniający profilaktykę kolejnych skręceń.

W badaniu pacjenta z nawykowymi skręceniami kostki fizjoterapeuta i osteopata zwraca szczególną uwagę na czynniki, takie jak dysbalas mięśniowo-powięziowy i zaburzenia rozkładu napięcia, które mogą wiązać się z nieprawidłowymi reakcjami równoważnymi i stabilizacyjnymi.

Warto też sprawdzić, czy pacjent równomiernie obciąża obie kończyny dolne. Przydatna okazuje się także obserwacja wzorca chodu i sposobu przetaczania stopy. Dobrze jest też przetestować pacjenta pod kątem hipermobilności.

W szczególności, oprócz technik stosowanych bezpośrednio po urazie, w rehabilitacji po skręceniu nawykowym należy:

✅ pracować nad odbudową propriocepcji, która zaburza się z każdym urazem

✅ wzmocnić stabilizację stawu

✅ wzmocnić stabilizację centralną

✅ pracować nad reakcjami równoważnymi

✅ odbudować prawidłowy stereotyp chodu

✅ wprowadzić stopniowo elementy treningu sportowo, jeżeli pacjent jest osobą aktywną.

Z drugiej strony, nawet gdy pacjent zgłosił się z innym problemem, warto pytać o stare skręcenie lub urazy, które mogą być anatomicznie lub funkcjonalnie powiązane ze zgłaszanymi dolegliwościami. Warto pytać nawet o skręcenia z dzieciństwa. Jest to ważne, gdyż nieprawidłowe wyleczenie dawnego skręcenia to nie tylko ryzyko urazów nawykowych, ale też innych zmian w funkcjonowaniu organizmu.