Naczynia żylne czaszki
Unaczynienie czaszki ma pojemność 100 ml krwi, która skupia się w naczyniach włosowatych (50%), żyłach (45%) i tętnicach (zaledwie 5%). Żyły czaszki dzielą się na powierzchowne i głębokie. Zrozumienie mechanizmu ich działania oraz znaczenia krwi żylnej czaszkowej jest ważne w postępowaniu osteopatycznym.
Wśród żył czaszkowych, w których przepływ w podejściu osteopatii ma duże znaczenie, wyróżnia się:
✅ żyłę wielką mózgu (odprowadza krew z półkul mózgu),
✅ żyłę powierzchowną górną,
✅ żyłę Rolanda,
✅ żyłę przednią przegrody przezroczystej,
✅ żyłę wzgórzowo-prążkowiową,
✅ żyłę wewnętrzną mózgu,
✅ żyłę podstawną,
✅ żyłę okołospoidłową tylną
✅ żyłę czołowo-sitową.
Naczynia żylne czaszki mogą pomieścić stosunkowo dużą ilość krwi. Dlatego nazywane są naczyniami pojemnościowymi. Co ciekawe i ważne w pracy osteopatycznej, w żyłach czaszki może łatwo dojść do szybkiej zmiany kierunku przepływu krwi. Następuje to łatwiej, niż w innych częściach ciała. Dzieje się tak, gdyż w żyłach czaszki zastawki są rozmieszczone rzadziej niż w innych żyłach. Warto mieć tego świadomość, pracując technikami osteopatycznymi.
💡Zatoki żylne czaszki
Wiele w 🧘 osteopatii mówi się o zatokach żylnych czaszki. Szkolenia o tej tematyce dla osteopatów obejmują wiedzę na temat działania takich struktur, jak:
✅ zatoka strzałkowa górna,
✅ zatoka strzałkowa dolna,
✅ zatoka prosta,
✅ spływ zatok,
✅ zatoka poprzeczna,
✅ zatoka prosta,
✅ zatoka boczna,
✅ zatoka esowata,
✅ zatoka skalista,
✅ potyliczna tylna,
✅ zatoka jamista.
Zatoki żylne dzieli się anatomicznie na grupę tylko-górną i przednio-dolną. Grupa tylno-górna odprowadza krew z jamy czaszki i żył mózgowia do otworu szyjnego. Grupa przednio-dolna odprowadza krew z żył ocznych do żyły szyjnej wewnętrznej.
💡Krew żylna czaszkowa – funkcje
Krew żylna czaszkowa jest powiązana z funkcjami:
? hormonalnymi,
? immunologicznymi (istnieje hipoteza, że zaburzenia w układzie żylnym mózgowia mogą prowadzić do pojawienia się chorób autoimmunologicznych)1,
✅ widzenia,
✅ słuchu,
✅ równowagi,
✅ równowagi,
✅ układu ruchu,
✅ krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego,
✅ regulowania ciśnienia śródczaszkowego,
✅ transportu substancji odżywczych do mózgu,
✅ odżywienia neuronów.
Gdy pojawiają się zaburzenia w krążeniu krwi żylnej mózgowej, mogą na tle tego wystąpić choroby neurodegradacyjne i dysfunkcje w pracy rożnych układów organizmu. Mogą pojawić się także zaburzenia poznawcze, w tym problemy z pamięcią i koncentracją uwagi oraz bóle i zawroty głowy. To częste dysfunkcje zgłaszane przez pacjentów jako towarzyszące problemy przy głównych dolegliwościach. Dlatego tak dużego znaczenia nabiera praca osteopatyczna z układem żylnym czaszki.
💡Krew żylna czaszkowa a osteopatia
Wspomagając organizm w drodze do odzyskania równowagi, wielu osteopatów dużą wagę przykłada do pracy z układem żylnym czaszkowym. Usprawnianie drenażu żylnego czaszki stosuje się w leczeniu migren i bólów głowy oraz zawrotów głowy. Włącza się go także przy leczeniu zaburzeń hormonalnych i innych chorób.
W osteopatii zatok żylnych stosuje się takie metody, jak:
✅ techniki D.O. Violi Frymann (techniki ucisku – rozgrzewania – zmiękczania),
✅ osteopatia czaszkowo-krzyżowa,
✅ technika V Spread,
✅ praca nad normalizacją napięcia błonowo-płynowego,
✅ lift czołowy,
✅ lift ciemieniowy,
✅ techniki dla odcinka szyjnego,
✅ rozluźnianie mięśniowo-powięziowe,
✅ specjalistyczne techniki naczyniowe.
Techniki 🧘 osteopatii z uwzględnieniem pracy z układem żylnym czaszki można poznać podczas 👩🎓 szkolenia „Osteopatia wobec zaburzeń zatok żylnych czaszki”. Metody przedstawiane na kursie są przydatne w pracy gabinetowej z pacjentami zgłaszającymi wiele popularnych dysfunkcji i dolegliwości, takich jak bóle głowy oraz będącymi po zabiegach stomatologicznych. Znajomość technik pracy z układem żylnym czaszki jest integralną częścią pracy osteopatycznej także przy innych schorzeniach, jako element dbałości o dobrostan całego organizmu pacjenta.
Bibliografia:
- Kowiański P., Lietzau G., Moryś J., Budowa i funkcje układu żylnego w ośrodkowym układzie nerwowym, Udar mózgu, 2010, tom 12, nr 1 – 2, s. 36 – 41.
- Iskra, T. (2007). Unaczynienie mózgowia.
- Netter, F. H., Jędrzejewski, K., & Woźniak, W. (2011). Atlas anatomii człowieka. Elsevier Urban & Partner.
- Gilchrist, R. (2013). Podstawy terapii czaszkowo-krzyżowej. Ujęcie biodynamiczne. 1st ed., Virgo, Warszawa.